Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Ergo, inquit, tibi Q. Eadem nunc mea adversum te oratio est.

Duo Reges: constructio interrete. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Et nemo nimium beatus est; Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.

Et ego: Tu vero, inquam, Piso, ut saepe alias, sic hodie ita nosse ista visus es, ut, si tui nobis potestas saepius fieret, non multum Graecis supplicandum putarem. 
Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;

Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.
  1. Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M.
  2. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.
  3. Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?
  4. Quid censes in Latino fore?
Quonam modo?
Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium.
Verum esto;
Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?

Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus? An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis; Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur. Quid enim? In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.